نام سبکی خاص از باغ سازی است که در آن از عناصر موجود در طبیعت به نحو شگرفی استفاده می‌شود. معمولا در ترکیب باغ‌های ژاپنی از ترکیب گیاهان رنگارنگ و متنوع با عناصری همچون پله‌های سنگی، برکه های کم‌عمق، حصارهای سنگی، نرده‌هایی از خیزران (بامبو)، پل های چوبی و یا سنگی بر فراز برکه‌ها و جزایرمصنوعی آکنده از گل و گیاه استفاده می‌شود.

اين باغ ها در بين سال هاي 1185 الي 1333 ميلادي پديد آمده اند و در واقع مظهر توجه به انديشه هاي فلسفي و وسيله اي براي تعالي بوده اند. از ديدگاه آيين کهن شينتو هر پديده قابل توجه از يك درخت گرفته تا يك تخته سنگ، از يك آبشار تا يك صخره الوهيت خود را دارند و مي توانند قابل ستايش باشند. اين در واقع ستايش زيبايي دروني طبيعي است.

آرامش ناگفتني حاکم بر باغ هاي ذن بيشتر نيروي خود را از ترکيب آن جهانيش مي گيرد و از سوي ديگر نيروي پنهان در فرم طبيعي تخته سنگ هاي ثابت در شن، انسان را ناخود آگاه به سوي آرامش مي کشاند و اين حس توسط موقعيت افقي تخته سنگ ها تقويت مي گردد.

از باغ ذن باغ ديگري به نام باغ چاي نشات گرفته که البته متفاوت با آن است. با وجودي که اين باغ هيچ اهميت مذهبي ندارد، موقعيتي عميقاً معنوي داشته و لحظاتي براي آرامش استراحت و سكوت فراهم مي آورد. اين باغ که با هدف عملكردي روانشناسانه طراحي شده بود در نيمه دوم قرن 18 ميلادي توسعه يافت .از ويژگي هاي اين باغ داشتن محصوريت و بي نظمي هاي قاعده مند در مسير است که باعث مي شود فرد سرعتش را کم کند و به زميني بنگرد که توجه را به کوچكترين جزئيات خود جذب مي کند .اين فضا از طريق تمرکز بر سطح اجزاء و عناصر و سكوت، افكار و احساسات بازديدکننده را در جهت حالت مثبت روحي تغيير مي دهد. باغ سنگي ژاپني بر اساس شهودگرايي ذن به صورت انتزاعي شكل مي گيرد و به منظور رها ساختن انسان ها از هياهوي زندگي روزانه و ايجاد آرامش و سكوني براي آنهاست تا بتوانند به سير و سلوك در دنياي دروني خود پرداخته و از دنياي واقعي به دنياي مجازي ذهني بروند

باغ سنتی خشک ژاپنی بر اساس ترتیب منظمی از اشیاء شکل یافته اند که هدف آن خلق منظر  وفضای معمارانه است یک باغ سنگی نوعی از فضا است که ارتباط تنگاتنگی با محل قرارگیری مشاهده کننده دارد. مکانی که بازدید کننده در آن به درستی از هارمونی اشیاء می رسد. یک باغ سنگی نوعی از باغ ژاپنی است که ریشه هایش در فلسفه ی ذن وجود دارد. در اغلب موارد این باغ ها در نزدیکی معابد ساخته می شوند و فضای داخلی معبد –مکانی که فرصت نوعی تفکر عمیق و آرامش بخش را فراهم می کند

نقطه ی تعیین شده ای در ایوان مشرف به باغ وجود دارد که می گویند با استقرار در آن حسی مثل خواب آلودگی یا خلسه به انسان دست می دهد  که زمینه ی مناسبی برای تمرکز و مدیتیشن فراهم میکند و به هدف ایجاد معبد که همانا خلق محیطی مناسب برای رسیدن به آگاهی است کمک می کند.           
در این باغ مانند سایر گونه ها نگاهمان باید متفاوت باشد و در پس هر نشانه در جست و جوی حقیقتی باشیم  که بر پایه ی تفکرات ژاپنی با آنها آشناییم.